UNESCO-werelderfgoed in het Harzgebergte

Vijvers, sloten en waterlopen doorkruisen het schilderachtige landschap van de Oberharz: het zijn de zichtbare bestanddelen van het watermanagementsysteem 'Oberharzer Wasserwirtschaft' die sinds de Middeleeuwen tot in de 19e eeuw mee opgenomen werden. De vijvers waren ooit energieopslagplaatsen: ze leverden het voortstuwende water voor de ertswinning, de pompen van de mijnen en later voor het personenvervoer.

Indrukken

  • De cascade van Hirschler-Pfauenteich

    De cascade van Hirschler-Pfauenteich met zijn vier vijvers en het bijbehorende netwerk van slotgrachten zijn indrukwekkende getuigenissen van het wereldwijd unieke culturele erfgoed van het watermanagementsysteem 'Oberharzer Wasserwirtschaft' en het duurzame gebruik ervan.

  • De Rosenhöfer Radstuben

    Twee uitstekende elementen van het watermanagementsysteem 'Oberharzer Wasserwirtschaft' zijn ondergronds bewaard gebleven: de ronde en de ovale Rosenhöfer Radstube. Als een machtige toren reikt de ronde Radstube 24 meter de diepte in. De naburige ovale Radstube, die door tijdgenoten 'de mooiste van de hele Harz' werd genoemd, is 15 meter hoog.

  • Cisterciënzer museum klooster Walkenried

    In de Middeleeuwen exploiteerden de cisterciënzer monniken van het klooster Walkenried in en rond de Harz mijnen en door water aangedreven metaalsmelterijen. Zij worden beschouwd als de vaders van het watermanagementsysteem 'Oberharzer Wasserwirtschaft', waarvan de systemen voor het gebruik van het water door de mijnwerkers van de Harz zich in de loop der eeuwen hebben ontwikkeld. Het gotische kloostercomplex, dat met een dubbelbeukige kloostergangvleugel een uniek architecturaal kenmerk heeft, biedt vandaag onderdak aan een modern museum.

  • De cascade van Auerhahn

    De cascade van Auerhahn is de grootste vijvercascade in het werelderfgoed en is niet alleen daarom een waar meesterwerk van de waterkunst. Gelegen in de oude mijnwerkerswijk Bockswiese lijken de zes vijvers die onder elkaar liggen wel uit het bos te zijn gekapt. Samen bevatten ze ongeveer een half miljoen kubieke meter water en voorzien ze al sinds 1680 talrijke mijnen in Bockswiese van waterkracht.

  • De mijn van Knesebeck

    Perslucht legde de basis voor de moderne, op technologie gebaseerde mijnbouw. De mijn is een opmerkelijke vertegenwoordiger van dit tijdperk. Hier werd met behulp van waterkracht perslucht opgewekt die ondergronds voor ventilatie zorgde en de machines aandreef. Symbool van deze technische innovatie, evenals van de nauwe band tussen waterbeheer en mijnbouw, is de 47 meter hoge hydrocompressortoren die in 1912 werd gebouwd. Hij is wereldwijd de laatste van zijn soort.

  • Oderteich en Rehberger Graben

    De grootste van alle vijvers in de Oberharz is buitengewoon. Met een ongeveer 20 meter hoge damwand van enorme granieten blokken was de Oderteich bijna 170 jaar lang de grootste en hoogste dam van Duitsland. Idyllisch gelegen in het midden van het Nationaal Park Harz levert het nog steeds water voor de productie van elektriciteit via de Rehberger Graben. Dit maakt de Oderteich tot een uniek voorbeeld van het gebruik van hernieuwbare energie in het UNESCO-wereldcultuurerfgoed.

Copyright 2023